París, Ca. 1400. Prata sobredorada e na súa cor, cobre sobredorado e esmaltes

No amplo basamento desta figura dáse conta da súa ofrenda de peregrinación por parte do cabaleiro francés Johannes Roucel (Jean de Roussay) e a súa esposa Johana, cuxas armas figuran nos escudos que flanquean ao texto. Ambos os personaxes ocuparon, na época, destacados postos na corte e peregrinarían a Compostela nos primeiros anos do século XV. Nesta imaxe, avanzouse na iconografía de Santiago como peregrino, incorporando, ao seu carácter apostólico, representado no libro ou na túnica longa, atributos propios da peregrinación, caso do bordón, a cabaza, o zurrón e as cunchas de vieira que poboan o ancho chapeu que viste a figura.