Santiago de Compostela, Atr. Francesco Marino, primeiro terzo do século XV, prata sobredourada, esmaltes e pedras preciosas.
Unha das pezas do Tesouro compostelán atribuídas ao prateiro italiano Francesco Marino, que traballaría en Santiago para os arcebispos Lope de Mendoza e Núñez de Isorna e, tamén, neste caso, para o Cabido, que lle encargaría esta obra procesional dunha das devocións máis destacadas na catedral.
Ao longo da historia foi sumando distintos elementos, caso da cruz – relicario, no século XVI; as coroas actuais, no XVII; ou o actual ramo de azucenas, no XVIII. Tamén a pulseira modernista, da que pende unha moeda de ouro, que foi un agasallo do rei Afonso XIII. Finalmente, a súa peana, baseada na orixinal, foi realizada polo prateiro Ricardo Martínez tras os danos sufridos no incendio da capela de reliquias en 1921.