Tras a súa derriba nos primeiros anos do século XVII, algunhas pezas do coro reutilizáronse noutros lugares da catedral e outras moitas empregáronse como simple material construtivo en diversos proxectos que, naquel momento levaban a cabo na catedral.
Nas primeiras décadas do século XX comezou o interese polo coro mateano, sobre todo a partir da identificación e os achados de diversos elementos pertencentes a este conxunto. En 1978, unhas obras realizadas na parte superior da escalinata do Obradoiro permitiu a recuperación dun bo número de restos e, con iso, incentivou o traballo de investigación achega do mesmo.
A partir dos estudos publicados polos profesores Otero Túñez e Yzquierdo Perrín e co mecenado da Fundación Barrié, en 1999 inaugurouse nunha nova sala do Museo Catedral de Santiago, unha reconstrución parcial hipotética do coro, en concreto de dezasete sitiais do cadeirado alto, da súa cabeceira e dun tramo do muro exterior, que se completou, ademais, con outras pezas escultóricas en exposición permanente neste espazo. Todo iso permite aproximarse a unha obra crave na historia da catedral que complementaba e formaba un todo unitario co Pórtico da Gloria.