Descrición

Joán Bautista Celma foi o responsable de introducir o manierismo na catedral, demostrando nun encargo de cinco táboas o seu coñecemento da pintura italiana. Estas obras estarían colocadas na zona da ábsida, pechando a capela maior cara ao deambulatorio, nos intercolumnios. As de maior formato ―como é o caso da Resurrección―, na parte exterior, mirando cara ao deambulatorio, representando un ciclo dedicado á Vida e á Paixón de Cristo. Pola súa parte, cara ao interior, desenvólvense escenas dos misterios gloriosos do rosario.

Das cinco táboas, tan só se conserva na catedral unha que representa, por un lado, un fragmento da Resurrección e polo outro a Adoración dos Magos. A primeira mostra unha escena da Resurrección de Cristo: mentres os soldados romanos dormen, poden verse os pés de Cristo reincorporado. Ao outro lado, na Adoración dos Magos, estes dispóñense fronte á Virxe co Neno, enmarcados por unha estrutura arquitectónica de corte clásico. Ambas as dúas escenas destacan por ter un debuxo de gran calidade, así como por unha coloración moderada.