Descrición

En 1998 foron descubertas na capela de San Pedro unhas pinturas murais repartidas polas paredes laterais, nos arcos de medio punto cegos, na cuberta e no espazo intermedio entre estes dous últimos elementos.

Ao inicio do muro, na parte alta, aparecen representados, un enfronte do outro, san Xoán Bautista á dereita e Santiago Peregrino á esquerda. Ambos os dous se dispoñen sobre un nicho simulado e con pés descalzos. Sobre a imaxe de Santiago aparece o epígrafe: “S. IA/COBI”.

No arco oculto detrás do retablo barroco de Fernando de Casas, faise mención a san Pedro mediante a representación do Domine, Quo Vadis? Na parte inferior aparece Xesús coa cruz ás costas, disposto a entrar en Roma, mentres Pedro, de xeonllos, desprega os brazos. Na parte superior disponse a cidade eterna, na cal, a través dunha ventá, se pode ver a Pedro encarcerado.

No seguinte arco cego atópase a conversión de san Paulo, caendo do cabalo, mentres Xesús se lle aparece no ceo entre as nubes.

Pola súa parte, na cuberta represéntase a Cátedra de san Pedro. No centro, a figura do apóstolo sedente, coa barba branca, a tripla tiara, un cetro na man esquerda e a dereita en posición de bendicir. O asento parece unha arquitectura clásica. Do lado dereito, acompáñano seis prelados de pé, caracterizados con capelos e mitras diferentes, tendo maior importancia o que se localiza no segundo lugar respecto á cátedra, posto que leva coroa e cetro, polo que pode tratarse de Carlos V. Aos pés da cátedra atópase unha pequena figura orante identificada coma o doador.

Baixo esta cuberta dispóñense catro medallóns. Os que se atopan á dereita, baixo as seis figuras de eclesiásticos, representan ao arcebispo de Santiago e ao papa dese momento, Pedro Gómez Sarmiento e Paulo III respectivamente, mentres que os do outro lado serían os reis Carlos V e Isabel de Portugal.